https://hospitalityambassadeurs.com/el/luxury-tourism-needs-profile/
Ο Ανδρέας Τουμαζάτος είναι Υπεύθυνος Τμήματος Τουρισμού & Φιλοξενίας στο περίφημο το New York College στην Αθήνα, Ελλάδα.
Χρύσα Καλτσώνη – Forensic Scientist – Σύμβουλος Φοιτητών στο περίφημο New York College.
Ο τουρισμός πολυτελείας ορίζεται από την ικανότητα να διεγείρει και να ενθαρρύνει τις αγορές ώστε να ανταποκριθούν πλήρως τόσο στο προφίλ των ταξιδιωτών αλλά και στις ανάγκες τους.
Ανεξάρτητα από την οικονομική κατάσταση ως άμεσο αποτέλεσμα της πανδημίας του Covid-19 σε παγκόσμιο επίπεδο την περίοδο αυτή, ο τουρισμός πολυτελείας παρουσιάζει μία εκπληκτικά σταθερή, και σε ορισμένες περιπτώσεις, αυξανόμενη ζήτηση από ταξιδιώτες, που επιθυμούν να ζήσουν μία άνω του μέσου όρου τουριστική εμπειρία σε ένα ασφαλές περιβάλλον με προδιαγραφές, εγκαταστάσεις και εξυπηρέτηση όπου επιτυγχάνεται κορυφαία απόδοση σύμφωνα με τις ανθρώπινες ανάγκες και τάσεις.
Ο τουρισμός πολυτελείας είναι μία δραστηριότητα που ασκείται συνεχώς από άτομα με ουσιαστικούς υλικούς πόρους, όπου ακόμη και εάν ο αριθμός τους αυξάνεται ή μειώνεται σε συνάρτηση με την οικονομική επίδραση βίωσαν περιόδους κρίσης σε περιοχές δραστηριότητας όπου λειτουργούν.
To άρθρο αυτό στοχεύει στην ανάδειξη της σφαιρικής εικόνας του τουρισμού πολυτελείας ,ξεκινώντας από αγορές- στόχους και τα χαρακτηριστικά τους αλλά και τις τάσεις που αυτό το είδος του τουρισμού αναπτύσσει, στο παρόν αλλά και στα επερχόμενα έτη.
Διάφορα άρθρα και έρευνες κατέδειξαν μία συνήθεια καθώς και μία ανάγκη κατανάλωσης των τουριστών με υψηλές υλικές δυνατότητες, που εκδηλώνεται εστιαζόμενη στις ακριβές διακοπές, στην έκφραση της κοινωνικής θέσης που κατάφεραν να πετύχουν, στην προσφορά μοναδικών εμπειριών και στην ενίσχυση της κοινωνικής τους παρουσίας ως επιτυχημένοι άνθρωποι, με υψηλό βιοτικό επίπεδο.
Παρόλα αυτά, η ανάγκη για ασφάλεια στον σημερινό κόσμο ωθεί ακόμη περισσότερο τους ανθρώπους με περιορισμένους οικονομικούς πόρους να αναζητήσουν κυρίως την “αποκλειστικότητα και ιδιωτικότητα” ως το κύριο στοιχείο του πακέτου διακοπών τους ακόμη και αν αυτό σημαίνει για τους ίδιους λιγότερες διακοπές.
Διάφοροι συγγραφείς ορίζουν τον τουρισμό πολυτελείας ως μία προυπόθεση κατά την οποία οι άνθρωποι αναζητούν εμπειρίες σε ένα μέρος μακριά από το σπίτι σε επίπεδο παραχώρησης μόνο αυτών που μπορούν να πληρώσουν επιθυμώντας ένα βαθμό αποκλειστικότητας και υψηλής ποιότητας εξυπηρέτησης με αποτελεσματικό τρόπο.
“Με άλλα λόγια, ο τουρισμός πολυτελείας είναι ένας τύπος τουριστικής δραστηριότητας που περιλαμβάνει μία μερίδα ανθρώπων, που δεν τους απασχολεί να δαπανήσουν για υψηλής ποιότητας ανέσεις, υπηρεσίες και προιόντα σε έναν προορισμό”.
Ένα βασικό σημείο που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι ο τουρισμός πολυτελείας δεν λαμβάνει χώρα μόνο σε έναν προορισμό, όπου βρίσκεται ένα 6 αστέρων ξενοδοχείο με μία προεδρική σουίτα.
Η εμπειρία για τουρισμό πολυτελείας λαμβάνει επίσης χώρα σε έναν τρόπο μεταφοράς όπως η καμπίνα πρώτης θέσης μίας αεροπορικής εταιρείας ή ένα γιωτ που σαλπάρει με έναν ιδιωτικό καπετάνιο και υπηρεσία ασφαλείας.
Ο τουρισμός πολυτελείας μπορεί επίσης να περιλαμβάνει επισκέψεις ή διαμονές στα πιο ασύλληπτα και επιλεκτικά μέρη, όπου η ιδιωτικότητα, η αποκλειστικότητα, η ανώτερης κλίμακας εξυπηρέτηση, η χαλάρωση και η ηρεμία κυριαρχούν.
“Αυτά τα μέρη αψηφούν σε αυξανόμενη κλίμακα τη στερεότυπη έννοια του τουρισμού πολυτελείας”.
Ένα επακόλουθο σε αυτά τα μέρη είναι τα μεταβαλλόμενα μοτίβα κατανάλωσης των πλουσίων. Οι διαφημίσεις εμπορικών προιόντων και προορισμών έχουν τροποποιήσει όλο και περισσότερο τη γλώσσα τους από αυτή της υψηλής αξίας σε περισσότερο μία εμπειρία αισθήσεων.
Ο βιωματικός τρόπος παίζει ένα πολύ σημαντικό ρόλο στον σχεδιασμό που ονομάζουμε τουρισμό πολυτελείας.
Αναπτυσσόμενοι προορισμοί υπό επιχειρησιακή έννοια αποτελούν τα μέρη εκείνα που βρίσκονται σε στάδιο ανάπτυξης αλλά δεν είναι επαρκώς παραγωγικά ή αποτελεσματικά στη διαχείριση του τουρισμού πολυτελείας και στην ανάπτυξη των πόρων των καθεαυτού προορισμών.
Ενώ οι κοινωνικοί και οικονομικοί παράγοντες μπορούν να είναι ανεξάρτητες συνθέσεις ενός προορισμού πολυτελείας, θα πρέπει να υπάρχει ένα συγκεκριμένο επίπεδο υποδομών για την προσέλκυση ταξιδιωτών πολυτελείας.
Διάφορα άρθρα μελέτησαν τις συνέργειες εντός της τουριστικής βιομηχανίας όπου οι εγκαταστάσεις όπως διαμονή, διασκέδαση και άλλοι πόλοι έλξης συνδυάζονται στο να καθορίσουν την ανάπτυξη ενός προορισμού σύμφωνα με το μοντέλο TALC.
Υπάρχουν καταναλωτές, που έχουν συνείδηση του brand και αναζητούν έναν πιο εκλεπτυσμένο τρόπο ζωής ενώ υπάρχουν πολλοί που ανήκουν στον τύπο των φιλοξενούμενων/ταξιδιωτών που αγοράζουν προιόντα πολυτελών brands και επινοικιάζουν υπηρεσίες λόγω του κοινωνικού τους κύκλου όπου σε αυτόν τα άτομα ακολουθούν ή μαθαίνουν από άλλους.
Αλλάζουν κυρίως τη συμπεριφορά τους για να επηρεάσουν αντιλήψεις που οδηγούν στο κύρος και στη θέση τους στην κοινωνία.
Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και των νέων μέσων μεταφοράς καθώς και εγκαταστάσεων, οι περισσότεροι άνθρωποι φαίνεται ότι αναζητούν την ανακάλυψη της φυσικής ομορφιάς με την πλειοψηφία αυτών να επιλέγει την πολυτέλεια και την ποιότητα.
Πιο συγκεκριμένα, στον τομέα του τουρισμού, οι άνθρωποι, λόγω των καθημερινών και έντονων προγραμμάτων εργασίας, επιλέγουν όλο και πιο πολύ τη διαμονή σε πολυτελή μέρη, τα οποία τους επιτρέπουν να αποστασιοποιηθούν από τις τοξικές πιέσεις της καθημερινότητας.
Για περισσότερους από αυτούς τους ανθρώπους, η προσωπικότητά τους αντιπροσωπεύεται από την τάση για πνευματικότητα και ενδοστρέφεια, καθώς υπάρχουν πολλές περιπτώσεις ανθρώπων, που επιλέγουν ακριβούς και πολυτελείς προορισμούς, για να έρθουν σε επαφή με τους εσωτερικούς τους κόσμους και να βρουν ηρεμία.
Δεδομένου ότι η πολυτέλεια είναι επιλεκτικά περιορισμένη και μόνο για την ελίτ, το επίκεντρο τείνει να βρίσκεται σε μία συγκεκριμένη τάξη ταξιδιωτών.
Θα επιχειρηθεί μία ανάλυση προφίλ σε αυτό τον τύπο των φιλοξενούμενων για να βεβαιωθεί καλύτερα η ταυτότητα των χαρακτηριστικών τους καθώς και οι ψυχολογικές τους ανάγκες.
Η Σούπερ Ελίτ:
Για περισσότερους ανθρώπους πολυτέλεια σημαίνει χρήση των καλύτερων εγκαταστάσεων και υλικών σε συνδυασμό με το υψηλότατο επίπεδο υπηρεσίας πoυ τους προσφέρει μία βαθιά εμπειρία όταν κυρίως το αίσθημα της αποκλειστικότητας και της υπερβολής κάνει κάποιον να νιώθει καλομαθημένο και ξεχωριστό.
“Η έκφραση που χρησιμοποιείται συχνά είναι ¨πολυτελή διαμονή” με premium υπηρεσίες. Η πολυτέλεια είναι μία πνευματική κατάσταση, ένα συναίσθημα αισθητικής, και καλού γούστου για λεπτομέρειες”.
Η πολυτέλεια είναι ένα αίσθημα γαλήνης ότι όλα έχουν παραμείνει ανέγγιχτα, παρθένα περιμένοντας την άφιξή σου: To όνομά σου αποτυπωμένο σε μία πετσέτα, το άρωμά σου στο μπάνιο, το αγαπημένο σου πιάτο σερβιρισμένο εγκαίρως και οτιδήποτε άλλο που λαχταρά η καρδιά σου, όλα για τη δική σου ικανοποίηση…εσένα τον πελάτη.
Οι Σούπερ Ελίτ ζητούν υψηλής ποιότητας εγκασταστάσεις και πρώτης κατηγορίας ανέσεις για τα ταξίδια τους όντας πρόθυμοι να πληρώσουν ένα υψηλό αντίτιμο.
Η Κλασική Ελίτ:
Oι φυσικές δομές, εγκαταστάσεις και ανέσεις που επιθυμώνται από την κλασσική ελίτ δεν είναι απαραίτητα ακριβές με υψηλό υφιστάμενο κόστος. Δίνουν περισσότερο έμφαση στην αξία, σε μία συμβολική πολυτέλεια… στην πολυτέλεια που δεν μπορεί κανείς να βάλει ετικέτα με τιμή.
Μερικά παραδείγματα πολυτελών εγκαταστάσεων για την Κλασσική Ελίτ είναι:
- Mυστικά, κρυμμένα, έξω από τα συνηθισμένα. Με μία μη τυπική και εμπορευματοποιημένη κουλτούρα τύπου franchises – τοπικών επιχειρήσεων περί βιωσιμότητας του περιβάλλοντος.
- Ένα ημερήσιο ταξίδι πεζοπορίας σε ένα παρθένο ορεινό δάσος οδηγώντας σε ένα ξέφωτο, όπου σου προσφέρεται ακατέργαστο βιολογικό φαγητό και λαμβάνεις μέρος σε πνευματικό διαλογισμό και γιόγκα.
- Διαμονή σε ένα μεσαιωνικό κάστρο με κόστος 4.000 δολλάρια- ανά βραδιά?… πολυτέλεια που σου επιτρέπει να γυρίσεις πίσω στον χρόνο.
- Προσωπικές εντρυφήσεις όπως ένα σπάνιο μπουκάλι κρασί ή σαμπάνια ή ένα γεύμα σε ένα αυθεντικό τραπέζι φάρμας-αντίκας με μία τιμή άνω των 1.000 ευρώ.
- Κάτι που μετατρέπεται σε πολυτελές, όταν δεν είναι εύκολο να το αποκτήσεις ανεξάρτητα την τιμή που το συνοδεύει.
Τελευταία, συναντάμε τον όρο του “υβριδικού καταναλωτή” που αφορά τους καταναλωτές πρόθυμοι να ανταλλάξουν και να αγοράσουν “προιόντα πολυτελείας” εάν αυτά τα προιόντα συνδέονται με κάτι έξτρα που μπορούν να προσφέρουν, διαθέτουν συναισθηματικούς δεσμούς με τον καταναλωτή ή εάν επιθυμούν να προβάλλουν ένα status ανάμεσα στους ομοίους τους.
Αυτό είναι ενδιαφέρον για τον τουρισμό και τους οργανισμούς φιλοξενίας, οι οποίοι επιθυμούν να καταλάβουν ότι η αγορά δεν θα πρέπει πλέον να στοχεύει στους συνήθεις πλούσιους και πολυτελείς καταναλωτές του μεσαίου εύρους, ή ακόμη χαμηλότερων από τις μεσαίες αγορές.
Ως πιθανοί αγοραστές νιώθουν ότι τα προιόντα που τους προσφέρονται θα προσθέσουν αξία στην εμπειρία τους, ακόμη και εάν είναι μία ευκαιρία ζωής να καταναλώσουν τα προιόντα αυτά αλλά και τις υπηρεσίες.
Αυτή η έννοια δεν είναι κατάλληλη απαραίτητα στους παραδοσιακούς και σταθερά πολυτελείς καταναλωτές, που επιθυμούν να αγοράσουν κατ’ αποκλειστικότητα από τον “κανόνα”, αλλά είναι αυτό που χρειάζεται να αντιληφθούν οι προμηθευτές του τουρισμού και της φιλοξενίας.
Ενώ ο μέσος χαμηλού κόστους καταναλωτής μπορεί να είναι τυπικά μη ικανός να αγοράσει τουριστικά προιόντα και υπηρεσίες πολυτελείας και φιλοξενίας , υπάρχουν εκείνοι οι καταναλωτές, που μπορούν να εξοικονομήσουν ή να δανείσουν χρήματα για να ζήσουν την εμπειρία της πολυτέλειας σε μία ιδιαίτερη περίπτωση όπως ένας γάμος, μία επέτειος, μία γιορτή συνταξιοδότησης ή άλλα σημαντικά γεγονότα ζωής.
Αυτοί αποκαλούνται επίσης “νέοι πολυτελείς καταναλωτές” καθώς διατίθενται να πληρώσουν 20%-30% πάνω από τον μέσο όρο των brands της αγοράς.
Στη βιομηχανία του τουρισμού και της φιλοξενίας αυτό δίνει τη δυνατότητα σε πολύ περισσότερους δυνητικούς καταναλωτές να αγοράσουν “προσιτά πολυτελή” προιόντα και παραδοσιακά πολυτελή προιόντα αλλά και υπηρεσίες επιθυμώντας να προωθήσουν τα προιόντα και τις υπηρεσίες τους σε υβριδικούς καταναλωτές.
Εκτός από τα παραπάνω, το κύριο χαρακτηριστικό αυτών των προσωπικοτήτων είναι ότι οι άνθρωποι, που επιλέγουν πολυτελείς διακοπές είναι επιχειρηματίες, στελέχη, ή άτομα υψηλού κύρους, όπου το καθημερινό τους εργασιακό πρόγραμμα και το στρες που βιώνουν αποτελούν δύο ισχυρά χαρακτηριστικά ώστε για να δημιουργήσουν χρειάζεται να βρουν νέες ιδέες επιτρέποντάς τους τη συνεχή εξέλιξή τους ως επαγγελματίες.
Για τον λόγο αυτό, απαραίτητος κανόνας για κατά την επιλογή του προορισμού τους είναι ένα ήσυχο μέρος, που μπορούν να βρουν ηρεμία και να χρησιμοποιήσουν αυτή την ηρεμία δημιουργικά.
Δεν αποτελεί σύμπτωση ότι το νευρικό μας σύστημα και ο εγκέφαλός μας έχουν μία άμεση αλληλεπίδραση με το στρες και τη δημιουργικότητά μας.
Ένα τυπικό παράδειγμα είναι η παρεγκεφαλίτιδα στον εγκέφαλο, ενός μέρους του εγκεφάλου που ελέγχει τις κινήσεις μας. Η αλληλεπίδραση της παρεγκεφαλίτιδας και του εγκεφάλου υποστηρίζει τη διαδικασία των διανοητικών αναπαραστάσεων, διευκολύνοντας τη δημιουργικότητα και τον αυτοσχεδιασμό.
Επομένως, όσο πιο ήρεμος και ξεκούραστος είναι ο εγκέφαλός μας, τόσο πιο δημιουργικό είναι το κύμα της αδρεναλίνης. Όταν είμαστε κουρασμένοι, ο εγκέφαλός μας λόγω της συνήθειας να υπεραναλύει και να προσπαθεί να ελέγχει κάθε σκέψη και κίνησή μας, μένει ανενεργός, έχοντας ως αποτέλεσμα να είναι ανεπαρκής.
Άλλωστε, δεν είναι σύμπτωση που τα άτομα με σοβαρά προβλήματα υγείας επιλέγουν έναν ακριβό προορισμό για πολυτελή διαμονή.
Αυτό συμβαίνει γιατί σε αυτά τα μέρη υπάρχει η δυνατότητα των δραστηριοτήτων- ανάλογα με το αν επιλέγει κάποιος τη θάλασσα, το βουνό, ή το αστικό κέντρο- με αποτέλεσμα τόσο το σώμα όσο και η ψυχή να συναντούν νέα ερεθίσματα και να ηρεμούν, απολαμβάνοντας την εμπειρία της εσωτερικής πληρότητας και ισορροπίας.
Μερικές από τις δραστηριότητες μπορεί να είναι το σαφάρι, το σκι, η πεζοπορία, η υποβρύχια κατάδυση, η γιόγκα, τα σεμινάρια κρασιού και γευσιγνωσίας καθώς και άλλες διασκεδαστικές δραστηριότητες.
Ομολογουμένως, η πανδημία του Covid-19 επηρέασε όλες τις επιχειρήσεις παγκοσμίως, όσο και τους ίδους τους ανθρώπους, καθώς το στρες και η ανησυχία για την καθημερινότητα αυξήθηκαν, με αποτέλεσμα μεγαλύτερη ανησυχία.
Παρόλα αυτά, η έρευνα δείχνει ότι τα άτομα της εποχής του Covid-19 είναι πολύ πιο πιθανό να αναζητήσουν πολυτελείς προορισμούς, ειδικά αυτούς που συνδέονται με τη φύση, την ανώτερη εξυπηρέτηση και την ιδιωτικότητα.
Η ψυχοσύνθεση ενός ατόμου εξαρτάται πολύ από την ενέργεια που εκπέμπεται από τον χώρο που κινείται, καθώς επίσης και από την ψυχοσύνθεσή του, η οποία βασίζεται στη φιλοξενία και την υποδοχή.
“Όταν καταφθάνει στον προορισμό που επίλεξε, η πρώτη εικόνα είναι αυτή που χαράσσεται στο μυαλό του”.
Η ηρεμία είναι το κύριο στοιχείο αυτών των ανθρώπων και είναι αυτό ακριβώς που αναζητούν, για τον λόγο αυτό στα δωμάτια οι προσδοκίες είναι υψηλές, καθώς είναι ένα μέρος που πρόκειται να ξεκουραστούν και να χαλαρώσουν.
Κάποιες από τις σπάνιες κορυφαίες επώνυμες ανέσεις καθώς και vintage προιόντα σχεδιαστών εκτιμώνται ιδιαίτερα.
Σε αυτό το σημείο χρειάζεται να αναδείξουμε ένα ακόμη στοιχείο-κλειδί αναφορικά με το ρόλο, τη συμπεριφορά και την στρατηγική που χρησιμοποιείται σε εγκαταστάσεις φιλοξενίας αλλά και από τη διοίκησή τους απέναντι σε αυτούς τους καταναλωτές.
Για να το καταφέρουν αυτό, απαραίτητος παράγοντας είναι η επιλογή του κατάλληλου προσωπικού στα αντίστοιχα τμήματα.
Διακεκριμένοι Σεφ-διασημότητες, προσωπικοί γυμναστές, εργαζόμενοι με εξαιρετική γνώση, κουλτούρα και επαγγελματική ευελιξία είναι ιδιαιτέρως απαραίτητα στη σημερινή βιομηχανία φιλοξενίας. Αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά στην προσωπικότητα των εργαζομένων είναι η ευγένεια, οι καλοί τρόποι και το ζεστό χαμόγελο.
Αυτά τα στοιχεία προσωπικότητας κερδίζουν ακόμα και το πιο απαιτητικό άτομο για το λόγο ότι οι περισσότεροι καταναλωτές προέρχονται από διαφορετικές κουλτούρες και παραδοσιακά ήθη και έθιμα.
“Μία υποδομή ανώτερου επιπέδου πολυτελείας πρέπει να είναι έτοιμη να ικανοποιήσει οποιεσδήποτε ανάγκες ή απαιτήσεις”.
Επίσης, όπως ακριβώς η κομψότητα του χώρου είναι σημαντική, έτσι είναι και η κομψότητα των εργαζομένων. Όταν κάποιος εργάζεται και είναι μέλος μίας διακεκριμένης ομάδας, είναι απαραίτητο να δίνει προσοχή στις οργανωτικές και επιχειρησιακές διαδικασίες τους.
Επιπλέον, ως αποτέλεσμα των τάσεων και της ανάπτυξης του τουρισμού πολυτελείας όντας ένα ευρύτατο φαινόμενο, το Ελληνικό Υπουργείο Τουρισμού παρουσίασε επίσης ένα πλάνο 6 δράσεων ως μέρος ενός προγράμματος αναθεώρησης του τουρισμού με προσανατολισμό στην ποιότητα και στοχευμένο στην προσέλκυση υψηλού εισοδήματος επικεπτών στην Ελλάδα τα τρέχοντα έτη ώς μέρος μίας 10 ετούς κυβερνητικής τουριστικής στρατηγικής κατά τη διάρκεια της τηλεδιάσκεψης που διοργανώθηκε από το Ελληνο-Αμερικάνικο Εμπορικό Επιμελητήριο και τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Εξαγωγέων.
Με το βλέμμα στο 2030, το σχέδιο εστιάζει σε δράσεις που θα εμπλουτίσουν τον τουρισμό πολυτελείας δίνοντας έμφαση στη βιώσιμη ανάπτυξη και στην προώθηση αυθεντικών εμπειριών για τους τουρίστες με σεβασμό στις τοπικές κοινωνίες αλλά και το περιβάλλον.
Οι 6 δράσεις που παρουσιάζονται είναι:
- Καθιέρωση ενός πλαισίου λειτουργίας για μακρόχρονες επινοικιάσεις σε ξενοδοχεία συνιδιοκτησίας.
- Αναθεώρηση των προδιαγραφών για τη δημιουργία γηπέδων γκολφ στην Ελλάδα.
- Καθιέρωση προδιαγραφών και πιστοποίηση για δραστηριότητες “Glamping”(σ.σ υπηρεσίες κάμπινγκ πολυτελείας).
- Σχεδιασμός ενός νομικού πλαισίου για την ανάπτυξη και προώθηση του καταδυτικού τουρισμού.
- Δημιουργία νέων λιμενικών εγκαταστάσεων και υπογραφή συμφωνιών παραχώρησης με μεμονωμένους για την λειτουργία των μαρίνων με σκοπό την αναβάθμιση των προσφερόμενων υπηρεσιών.
- Πιστοποίηση 12 ιαματικών πηγών και διατύπωση ενός ειδικού πλάνου για την ενσωμάτωση φυσικών πηγών στον τουρισμό ευεξίας και spa, όπου ήδη αντιπροσωπεύει το 6.5% της τουριστικής αγοράς.
Αναφέροντας τα παραπάνω είναι εμφανές ότι η συμβαστική οδός κατανόησης του τουρισμού πολυτελείας αναδεικνύεται από τις υψηλού επιπέδου εγκαταστάσεις, ανέσεις και εξυπηρέτησης.
Προκειμένου να αναγνωριστεί ένας προορισμός ως κορυφαίος, οι εταιρείες χρειάζεται να βελτιώσουν τα επίπεδα της εξυπηρέτησης που παρέχονται από αυτές και τους εργαζόμενούς τους σε σχέση με ανταγωνιστικές χώρες, οι οποίες θεωρούνται επί του παρόντος κάτι παραπάνω από έναν απλά πολυτελή προορισμό.
Ενώ πάντοτε θα υπάρχει μία μικρή αγορά για τον Eliteluxury καταναλωτή, οι προορισμοί θα πρέπει να απευθύνονται στην αγορά του υβριδικού καταναλωτή που επιθυμεί να “εμπορευθεί” για αξιομνημόνευτες μοναδικές εμπειρίες.
Οι πάροχοι διαμονής και φιλοξενίας χρειάζεται να καταστήσουν σαφές ότι ακολουθώντας αυτή την τάση, διαθέτουν αίσθημα αποκλειστικότητας και είναι μοναδικοί στην περιοχή.
Οι αλυσίδες των brands χρειάζεται να εξασφαλίσουν την επανατοποθέτησή τους ώστε να είναι ευθυγραμμισμένοι με τα τοπικά περιβάλλοντα και όχι πιστά αντίγραφα άλλων τοποθεσιών σε ένα εντελώς διαφορετικό προορισμό.
Επιπλέον, η τεχνολογία και το branding είναι εξαιρετικής σημασίας στον σύγχρονο πελάτη πολυτελείας καθώς αποτελούν μεθόδους προσέγγισης και δημιουργίας μίας μοναδικά επιθυμητής δήλωσης .
Η εξυπηρέτηση δεν θα πρέπει να είναι ευθυγραμμισμένη με το είδος μίας “παλιάς πολυτέλειας” αλλά με έννοιες “νέας πολυτέλειας”, όπου κάθε άτομο εξυπηρετείται με ένα φιλικό και φιλόξενο τρόπο αγκαλιάζοντας τις τοπικές κουλτούρες.
Ειδικά στον τομέα του τουρισμού, η επίγνωση είναι πολύ σημαντική καθώς αντανακλώνται οι πραγματικές ανάγκες αυτών των φιλοξενούμενων και είναι σημαντικό να υπάρχει κατανόηση και ανεφοδιασμός εάν επιθυμείται να είναι επιτυχής ξεχωρίζοντας σε σχέση με άλλα.
Τα προιόντα και οι υπηρεσίες χρειάζεται να σχεδιαστούν ως συμπληρώματα του περιβάλλοντος έτσι ώστε να εκτιμήσει περαιτέρω ο επισκέπτης τη μοναδικότητα που του προσφέρεται ως μία συνολικά κορυφαία εμπειρία πολυτέλειας!
